Ætlaði til Þýskalands en endaði í Belgíu

Laufey Ebba Eðvarðsdóttir býr í sannkölluðu fjölmenningarhúsi í Belgíu, en á milli þess sem hún stúderar viðskiptafræði sötrar hún bjór með nýjum vinum sínum í borginni. Hún hefur nú verið búsett í Belgíu í þrjá mánuði og segist ekki vita hvenær og hvort hún flytji aftur heim til Íslands. Að flytja í annað land og kynnast annarri menningu segir hún bestu skyndiákvörðun sem hún hefur tekið og mælir með því að allir prófi það einhvern tímann á lífsleiðinni.

Hvað ertu að gera úti og hvað ertu að læra?
„Ég er í skiptinámi frá HÍ. Er að klára síðustu tvö fögin í viðskiptafræði og svo er ég að byrja í master í endurskoðun samhliða því. Er í skóla sem heitir KU Leuven.“

Af hverju ákvaðst þú að flytja til Belgíu?
„Ég fékk tölvupóst frá skólanum um að umsóknafrestur um skiptinám á haustönn væri að renna út og ég ákvað á síðasta deginum að slá til og sækja um. Mér var bent á að þetta væri eftirsóknarverður skóli af deildinni minni. Ég hélt reyndar fyrst að þessi skóli væri í Þýskalandi, en komst síðan að því, eftir að ég sótti um, að hann væri í raun í Belgíu.“

Hvað ætlar þú að vera lengi í Belgíu?
„Ég er núna búin að vera í næstum þrjá mánuði og verð eitt ár, til að byrja með. Er ekki viss hvort eða hvenær ég kem heim aftur.“

Laufey ásamt systur sinni, Emmu Lovísu, og systursyni sínum, Tómasi.

Hefur þú kynnst mikið af nýju fólki?
„Ég er búin að kynnast fullt af nýju fólki, við erum ellefu Íslendingar hérna í þessum hundrað þúsund manna bæ sem ég þekkti ekkert áður en ég kom út. Við erum öll orðin mjög náin og það er mjög gott að hafa það öryggisnet hérna, sérstaklega þegar maður fer aleinn út. Síðan bý ég á hæð sem ég deili eldhúsi með fimmtán öðrum. Það búa krakkar frá Belgíu, Ítalíu, Spáni og Hollandi á hæðinni þannig þetta er eiginlega frekar mikið fjölmenningarhús.“

Er mikill munur á Belgíu og Íslandi?
„Já, ég myndi segja að það væri mun meiri munur en ég hefði nokkurn tímann gert mér í hugarlund. Belgía er mun „hefðbundnari” en Ísland. Belgarnir flytja ungir að heiman í skóla og fara allar helgar heim til foreldra sinna þar sem þeir fá mat fyrir vikuna og þvotturinn þeirra er þveginn. Það kom mér líka á óvart hvað kynjahlutverkin eru öðruvísi hér en á Íslandi. Konan hugsar um börnin og maðurinn er fyrirvinnan, eða það er svona tilfinningin sem ég hef fengið af því að tala við Belga. Þeir snýta sér líka rosa mikið og á almannafæri, hér telst það ósiður að sjúga upp í nefið en mér er að reynast erfitt að fylgja þessum siðum. Maður sér líka hermenn með byssur á röltinu um miðborgina. Mér fannst það fyrst sjúklega óþægilegt en er eiginlega farið að finnast það smá þægilegt núna.“

Hvað er það skrýtnasta sem þú hefur lent í úti?
„Það skrýtnasta sem ég hef upplifað er sennilega að fá 58 evru sekt fyrir að vera ekki með ljós á hjólinu mínu, Íslendingurinn í mér ranghvolfdi augunum langt upp í hnakka þegar löggan stoppaði mig fyrir það. En á sama tíma er engin krafa um að vera með hjálm á hjólinu. En þetta er samt alveg skiljanleg regla svona þegar maður spáir í því. Svo finnst mér líka ótrúlega skrýtið og sorglegt þegar fólk er að betla með börn í fanginu, hefði aldrei getað ímyndað mér að slíkt viðgengist í vestrænu landi.“

Tómas, litli frændi Laufeyjar, í heimsókn.

En það skemmtilegasta?
„Mér finnst sennilega skemmtilegasta menningin að fara og hitta vini mína á virkum dögum niðri í bæ. Belgar eru þekktir fyrir bjór og standa alveg undir nafni þar. Hittumst oft í viku í einn, tvo bjóra og það er alltaf eitthvað við að vera. Það er ódýrara að kaupa sér bjór en vatn hérna. Svo er líka geggjað að vera svona nálægt öðrum löndum. Mamma vinnur í Hollandi eina viku í mánuði og ég hef farið tvisvar að hitta hana þar. Svo skelltum við okkur krakkarnir til Parísar sem er bara fjóra tíma í burtu.“

Laufey og Sólrún fá sér bjór í Leuven.

Mælir þú með því fyrir ungt fólk að flytja út?
„Ég myndi klárlega mæla með því að allir flyttu út á einhverjum tímapunkti. Það er svo þroskandi að fara út fyrir þægindarammann sinn og sjá hlutina frá öðru sjónarhorni. Þó maður hafi ferðast mikið er það allt annað að flytja út og kynnast annarri menningu.“

Mæðgurnar í Amsterdam.

Hvers saknar þú við Ísland?
„Ég sakna helst fjölskyldunnar og barnanna í lífi mínu. Það er svo skrýtið að umgangast engin börn í daglegu lífi. Geta ekki kíkt í heimsókn til afa og í raun að hafa ekki stuðningsnetið sitt nálægt.“

Hvernig er að búa ein í öðru landi?
„Mér finnst það ótrúlega gaman, þetta er klárlega besta skyndiákvörðun sem ég hef tekið.“

[email protected]